Kiedy czytam Ewangelię, zachwyca mnie ciągłe pakowanie się Pana Jezusa w nowe kłopoty. Ciągłe trwanie w ruchu i zdobywanie nowych rzeczywistości. Jezus nieustannie rozwija swoje skrzydła podbijania świata nowością Ewangelii. I nigdy nie osiada w wygodnym fotelu przyzwyczajenia, z kapciami wygodnictwa utartych schematów. A my? Czy jako Jego uczniowie mamy odwagę pakowania się w "kłopoty" ewangelicznego sprzeciwu wobec bylejakości współczesnego świata? Czy potrafimy zrozumieć słowa Symeona, który woła dziś do nas, iż mamy być znakiem sprzeciwu, świeżości Bożej Prawdy? Czy umiemy otwierać się na innych, nowych bliźnich, którzy na nas czekają, a których i my potrzebujemy, by rozwijać swoje skrzydła człowieczeństwa i chrześcijaństwa?
Różnie z tym bywa... Chyba bardziej lubimy przyzwyczajać się do wygodnych relacji z wyselekcjonowanymi "starymi przyjaciółmi". Wolimy zasiedzieć się w hermetycznie zamkniętych kółkach wzajemnej adoracji i wciągnąć w tryb szarych schematów, które ponoć ułatwiają życie.
A ja dziś chcę powiedzieć (i to z własnego doświadczenia i ewangelicznego natchnienia), że jeśli się do czegoś przyzwyczaiłeś(łaś), to trzeba się z tego wyrwać. Jak mawiał kubański poeta, Jose Marti: "postęp nie ma większego wroga niż przyzwyczajenie". Miłość nigdy się nie przyzwyczaja!
Sam Jezus, który pragnie rozwoju Kościoła, a więc rozwoju swoich uczniów, rozesłał Apostołów, nakazał im rozejść się po świecie i wnikać w nowe wspólnoty, nowe relacje, nowe rzeczywistości. Nie chciał by Jego uczniowie przyzwyczaili się do siebie, ale by otwierali serca i umysły na innych, rozwijając swoje skrzydła jak orły, które "szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz".
Miejmy więc odwagę przyjąć wyzwanie wyrywania się z przyzwyczajeń, pamiętając o słowach Prymasa Wyszyńskiego: "musicie mieć w sobie coś z orłów! - serce orle i wzrok ku PRZYSZŁOŚCI. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły przelatywać nad graniami w PRZYSZŁOŚĆ".
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Tylko
orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz.
Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku
przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły
przelatywać nad graniami w przyszłość - See more at:
http://www.wszechnica.solidarnosc.org.pl/?page_id=1406#sthash.fPNVYZ7y.dpuf
Coś czuje że potrzebowałem to przeczytać bardziej niż mi się zdaje. ;-)
OdpowiedzUsuńNigdy nie rozumialam 'przyzwyczajenia' jako coś, powiedzmy złego. Po przeczytaniu tego wpisu, zastanawiam się jak mogę wydostać się z sidel tego błędnego koła. Ludzie przychodzą i odchodzą. Zostają przyjaciółmi , my się przyzwyczajamy po czym oni potrafią czasem odejść bez słowa. A my cierpimy. Jak tego uniknąć? Jak się nie przyzwyczajać? Jak się temu sprzeciwić? Wciąż poznaje nowych ludzi, do jednych się przyzwyczajam do drugich nie. Dlaczego tak jest? Chce wyjść z błędnego koła..nie potrafię znaleźć wyjścia..
OdpowiedzUsuńDlaczego przyzwyczajenie się do człowieka jest złem? Odpowiedź jest prosta - przyzwyczajamy się tylko do przedmiotów, ponieważ je posiadamy i mogą nam się znudzić. Ludzie nie są przedmiotami ale osobami. By nie ulec przyzwyczajeniu do bliskich trzeba uświadomić sobie, że nie mogę ich posiadać, ponieważ są wolni. Mogą decydować o sobie, zmieniać swoje zdanie, znajomości. Powinienem to uszanować i cieszyć się każdym spotkaniem i chwilą wiedząc, że jest ona dla mnie darem od tej osoby a nie moją własnością.
OdpowiedzUsuń