Czy już powstałem z Chrystusem z martwych?

Ciemność nocy przez którą przedziera się światło Paschalnej Świecy to obraz, który zapisał mi się w sercu po celebracji Liturgii Wigilii Paschalnej. Ciemność, która zostaje przełamana blaskiem Zmartwychwstałego Chrystusa. Ciemność grzechu i śmierci przezwyciężona świętością Najświętszego i Żyjącego Pana. Jakże wielki to blask nadziei. Nadziei, której tak często nam brak. Nadziei, którą mamy głosić i zanosić światu, bo przecież "On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo". Dlaczego? Odpowiedź jest prosta. Człowiek, który został napełniony radością nie chce zatrzymywać jej tylko dla siebie. Pragnie zanieść Dobrą Nowinę, swoje największe szczęście najbliższym. Nie zamyka jej w sobie, ale głosi światu!
Dziś, gdy radujemy się obecnością Zmartwychwstałego pośród nas, chciejmy sami powstać z tego, co nas ogłupia, przygniata i depcze. Chciejmy razem z Chrystusem powstać z martwych, aby zanieść światu blask radości Zmartwychwstania!

Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!


Myśl do medytacji:
"W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy"

Wydarzenia:
Zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa

Intencje:

* abyśmy rozpaleni światłem Zmartwychwstania "dążyli do tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga";

W tym znaku żwyciężymy

Byłem dziś na Golgocie pod Krzyżem Jezusa. Klęczałem w ciszy na modlitwie i widziałem tłumy ludzi. Z pokornym sercem, jak celnik w świątyni, który "nie śmiał nawet oczu podnieść ku niebu, lecz bił się w pierś swoją, mówiąc: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu", podchodzili, by całując Krzyż wyznać swoją wiarę i uczcić umęczonego Zbawiciela. Tłumy chrześcijan, ludzi spod tego znaku zwycięstwa, którzy wbrew kąśliwym jękom świata, uciekającego od krzyża mieli odwagę uklęknąć przy Nim, aby zawołać: "oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata". Wtedy właśnie przypomniały mi się słowa wypowiedziane przez Jezusa podczas rozesłania Apostołów: "Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie". Ucieszyłem się, bo pojawiła się na nowo nadzieja, że On znów pokona śmierć, zmartwychwstanie i przed Ojcem wspomni na nas.

Jedno niepozorne spojrzenie na Krzyż Jezusa, tak jak wtedy w życiu Dobrego Łotra, tak i w mojej codzienności może stać się drogą oczyszczenia i nawrócenia. Obym nie zmarnował tak wielkiego Daru Łaski.

Myśl do medytacji:
"Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata"

Wydarzenia:
Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa

Intencje:

* o miłość i przyjęcie Krzyża Chrystusowego;

* o jedność wszystkich chrześcijan;

* o beatyfikację i kanonizację Jana Pawła II;

Nad kapłaństwem przy płonącej świecy

Siedzę w kościele. Patrzę na dymiące świece, których światło rozjaśnia delikatnym blaskiem drzwiczki drewnianego tabernakulum wypełnionego Chrystusem w Eucharystii. Siedzę. Słyszę szepty pacierzy odmawianych przez wiernych woli Jezusa chrześcijan, którzy usłyszeli Jego prośbę z Oliwnego Ogrodu: "zostańcie tu i czuwajcie ze Mną". Nagle uświadamiam sobie, że tajemnica tego wielkoczwartkowego wieczoru przeszyła mnie na wylot. Wyrzeźbiła moje serce: "jesteś kapłanem na wieki" - powiedział do mnie Jezus. To właśnie wtedy - prawie dwa tysiące lat temu - wraz z moimi braćmi w prezbiteracie, narodziliśmy się w Kapłańskim Sercu Jezusa. W Sercu Mistrza, który "umiłował swoich na świecie, do końca ich umiłował".

Panie, podczas Ostatniej Wieczerzy rozkochany w swoich Apostołach i ich następcach oraz drżący w trwodze modlitewnego konania w Getsemani! Niech tajemnica tej nocy kształtuje moje serce i sprawi, że raz jeszcze usłyszę Twe słowa wezwania: "Pójdź za Mną!".

Myśl do medytacji:
"Do końca ich umiłował"

Wydarzenia:
Udział we Mszy Krzyżma oraz odnowienie przyrzeczeń kapłańskich w Katedrze Świdnickiej. Rozpoczęcie Triduum Paschalnego w parafii.

Intencje:

* o błogosławieństwo dla wszystkich kapłanów i dar wierności Chrystusowi;

* o wytrwanie dla naszych kleryków;

* o nowe powołania kapłańskie - także z naszej PRZYSTANI;